Witaj, nieznajomy!

Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!

"Ruszyła klinika piękności dla dzieci"

edytowano lipiec 2007 w Ogólna
image

W USA ruszyła klinika piękności dla dzieci. Klientkami są głównie dziewczynki w wieku od kilku miesięcy do kilku lat. Kult urody w Stanach Zjednoczonych przekroczył kolejną granicę - donosi "Fakt".

image

W Hollywood rodzice zaciągają swoje małe pociechy, głównie dziewczynki, do nowo otwartej placówki, by zrobić z nich królowe piękności na przyjęcie lub na konkurs na małą miss. Klinika oferuje maluchom m.in. maseczkę kosmetyczną ze stopionej belgijskiej czekolady za 60 dol. (ok. 180 zł), kąpiele stóp w płynie truskawkowo-cytrynowym oraz pedicure za 15 dol. czy naukę makijażu za 60 dol. - donosi "Fakt".

W ofercie jest nawet depilowanie nóg. Jeśli któraś z malutkich klientek sobie tego zażyczy, zrobią jej także biologiczną odnowę całego ciała za 80 dol. Fryzjerki troszczą się zaś o najpiękniejszą fryzurę, jaką może sobie zażyczyć mała księżniczka. Popularny jest profesjonalny manicure i pedicure dla bobasów poniżej 9. miesiąca życia - pisze "Fakt".

Za pięć dolarów obejmuje on masaż rąk i palców, obcinanie i lakierowanie paznokci. Ale szczytem przesady są utrzymujące się przez dwa tygodnie tatuaże z kryształkami Swarovskiego. Klinika jest już otwarcie krytykowana przez dziecięcych psychologów. "Te zabiegi sprawiają, że dzieci będą uważać się za piękniejsze od innych, za dorosłych. Ale to pozory. Bo wcale nie zwiększą ich poczucia własnej wartości" - ostrzega dr Dee Shepherd-Look.

Komentarz

  • [cite] asia:[/cite]No cóz mój 2 letni syn bez kliniki piękności uważa, że jest "slicny, kochany i wogóle supel bohatel"
    No bo tak jest i żadne kliniki upiększające nie są naszym dzieciom potrzebne. Szczególnie tym dwulatkom.:boogie::shades::peace:
  • Chory absurd. Przy drzwiach powinien stać psycholog i kwalifikować rodziców do grup terapeutycznych...

    Przepraszam za te grupy, ale chodza mi po głowie, bo mam nad sobą nowych sąsiadów, gdzie kobieta calymi dniami OKROPNIE I WULGARNIE wrzeszczy na swoją może 1,5 roczną córeczkę:devil:
  • [cite] Maciek:[/cite]Obawiam się, że z chamstwa psychoterapeuci nie leczą...

    Z chamstwa nie leczą, ale mogą pomóc poradzić sobie z agresją...
  • Dziękuję, Katarzyno:) o to mię się rozchodziło właśnie.

    zastanawiam się, czy rodzice do tych salonów piękności to prowadzą dzieci w celach wychowawczych (takie amerykańskie ars vivendi), dla własnej zabawy, ku rozrywce dzieci czy z niezadowolenia z wyglądu tych dzieci...

    A czy Wy swoim córeczkom na wiele pozwalacie w sprawach urody? pomadki, lakiery, brokaty dla czterolatek Was kręcą?
  • Eee, to czekoladowa maska odmładzajaca schodzi lekko, Maćku:)
  • Pytam oczywiście z teoretycznej ciekawości:) córeczka mojej znajomej z pracy codziennie wraca z przedszkola wymalowana od stóp do głów, a jak ostatnio rodzice odkryli na jej brzuszku namalowany długopisem tatuaż, to zmartwieli ze zgrozy... zastanawiam się, czy to uzasadnione...
  • składam samokrytykę jako mama chłopców.moje dzieci -wszystkie po kolei-uwielbiały ozdabiać swe ciała (ręce, brzuszki,nogi a kilkakrotnia nawet twarz)za pomocą flamastrów i długopisów.a ja na nich nawet nie krzyczałam :shades:.nie pomagało tłumaczenie,że rysuje sie po karteczkach,ani nabywanie specjalnych farbek do malowania twarzy-takie farbki były fajne do malowania mamy.nie mam pojęcia czemu oni tak bardzo lubilii (lubi) te flamastry z długopisami.może chodzi o precyzję:rolling::rolling::rolling:
    ps.Kingo!a może zagadać do tej kobitki,przyjażnie ,że ona to musi być bardzo zmęczona.a jak zapyta czemu tak sądzisz to powiedzieć ,że czasem słyszysz jak jej nerwy puszczają.czasem pomaga.
  • Do tej kobitki, co to tak wrzeszczy, tak?
    Tak też sobie pomyślałam, ale jeszcze jej nie spotkałam w akcji:( wszystko słyszę przez ściany, a teraz przy otwartych balkonach to po prostu serce czasem się kraje i cholera bierze - na zmianę:))))

    z takich wychowawczych koszmarów to jeszcze pamietam z hotelu asystenta, jak pewni rodzice wyrzucali trzyletniego synka na wycieraczkę. potrafił się godzinami dobijać do domu z płaczem... koszmar koszmar koszmar
  • w sumie mogłam mu podrzucać flamastry, żeby sobie umilał czas tatuażami:)))))
    jakby taki wymalowany wrocil, może by bali się go częściej tak wyrzucać....
  • Kingo!acha,do tej,do tej.myślę,że czasem rodzice potrafią być bardziej pogubieni w świecie własnych uczuć i emocjii,niz uczące się dopiero tego ich dzieci.
    jako doświadczona matka biję się w piersi i staram się zrozumieć przyczynę.czasem zmęczenie i niewyspanie,stres robią z fantastycznych ludzi- potwory.nieświadome potwory.:confused:
  • No jasne, że tak. ja sama jestem strasznie porywcza i już mi żal, że pewnie nie raz wyjdę z siebie przy dzieciach... na szczęście męża mam anioła. Zupełnie jakby brakowało mu kilku połączeń nerwowych, kiedy ja zdecydowanie mam ich za dużo:))))
    w chwilach nerwówki mój mąż nie przewodzi:)))))

    ale wiesz, żeby aż tak, jak ci ludzie, o których pisałam??? u nich to wygląda na metodę wychowawczą, a nie chwile słabości....
  • może nikt im nie pokazał,że można inaczej z dużo lepszym skutkiem?może tak ich wychowywano i to jest jedyny obraz wychowania dziecka jaki im siedzi w głowach?
    wiesz z 1,5 -2 letnim dzieckiem,nie dogadasz się prosto łatwo i przyjemnie.a skoro już chodzi,trochę mówi ,sprawia wrażenie ,że dużo rozumie,to może po prostu bachor nam robi na złość?oj ,wpadają ludzie łatwo w taką pułapkę.czasem wystarczy pomyśleć- przecież tak króciutko dziecinka ta żyje na świecie i tyle już się musiała nauczyć.
    czasem pomaga jak ktoś ,naprawdę życzliwy i pełen szczerego zrozumienia,z zewnątrz nam to pokaże.a czasem nie chcemy tego zobaczyć bo nie chce nam się zmienić.
  • no, masz rację, masz rację, Zusko.
    będę straszna:devil:
  • Ja mam to samo - z mężem i swoją rodziną:( u mnie to płynie z poczucia bezpieczeństwa chyba. Tak mnie kochaja, że wiem, że nie przestaną jak się zamienię na chwile w jędzę... a to głupie - bo skoro kochają, to należy im się więcej a nie mniej...
    pracuję nad tym, [racuję...:shamed:
  • Jak miło poczytac , że nie jest się jedyna wariatką w okolicy:)

    Ale prawdą jest, ze obserując niektóre osoby ma się wrażenie, że one może i kochają swoje dzieci, ale nie specjalnie je lubią.

    W naszym towarzystwie już do klasyki, w konkursie "największy szok" przeszła odzywka jakiejś mamy słyszanej w sklepie do ok. dwu letniego dziecka: "Ty poje.... debilu".:devil:
    Dodam, że pani wyglądała na zadbaną, była dość młoda i ogólnie, żaden margines
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.