My, obywatele państw członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych, w roku 60. rocznicy uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, przyjętej i proklamowanej przez "Rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ 217 A (III) z 10 grudnia 1948 r."
Zauważając, iż Deklaracja wyznacza wspólny standard, do którego dążyć powinni wszyscy ludzie i wszystkie narody,
Zdając sobie sprawę, iż Prawa człowieka, godność, wolność, równość, solidarność i sprawiedliwość składają się na duchowe i moralne dziedzictwo, na którym oparta jest wspólnota narodów,
Zwracamy uwagę, iż Odpowiednie uznanie należy się:
1. Prawu do życia każdej istoty ludzkiej, od poczęcia do naturalnej śmierci, prawu każdego dziecka do bycia poczętym, narodzonym i wychowanym w rodzinie, zbudowanej na małżeństwie kobiety z mężczyzną, będącej naturalną i podstawową komórką społeczeństwa,
2. Prawu każdego dziecka do bycia wychowanym przez jego rodziców, którzy mają pierwszeństwo i podstawowe prawo do wyboru rodzaju nauczania, którym objęte będą ich dzieci.
Wzywamy zatem wszystkie rządy do interpretowania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka prawidłowo, tak aby:
Każdy człowiek miał prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby
(Artykuł 3). Mężczyźni i kobiety, bez względu na jakiekolwiek różnice rasy, narodowości lub wyznania, mieli prawo po osiągnięciu pełnoletniości do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny
(Artykuł 16). Rodzina była naturalną i podstawową komórką społeczeństwa i miała prawo do ochrony ze strony społeczeństwa i państwa (Artykuł 16).
Matka i dziecko mieli prawo do specjalnej opieki i pomocy (Artykuł 25).
Rodzice mieli prawo pierwszeństwa w wyborze rodzaju nauczania, którym objęte będą ich dzieci (Artykuł 26).