Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Wątek Modesta
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Dla tych, co nie załapali. W ciągu 2 lat miałem z żoną w sumie około 12h, kiedy byliśmy sam na sam bez córki, a wtedy byliśmy w banku, u notariusza albo w innych sprawach do załatwienia. Jesteśmy albo w pracy albo w domu w trójkę.
Nasza przykładowa noc wyglada tak:
Żeby córka zasnęła musi być kompletna ciemność i idealna cisza - najgorzej jest latem, bo ja wybudzają nawet koniki polne za oknem. Zasypianie wyglada tak, ze robimy rytuał wieczorny. Wszyscy się kapiemy po kolei. Córka ostatnia. Potem najczęściej ja idę się z nią kłaść na łóżko i około tej 21:30-22:00 zasypia. Potem z nią zostaje. Za jakiś czas przychodzi żona i wystarczy szelest kołdry i ona się budzi i zostaje między nami aż do rana.
Jeśli ktoś chce wstać z łóżka, to ona się budzi zawsze bez względu jak byśmy byli cicho. Jeśli ktoś z nas musi wcześniej wstać, to się rozdzielamy i ktoś śpi na kanapie w innym pokoju. Nie mamy nigdy sytuacji, aby znaleźć się w innym pokoju/łazience tylko z żona bez córki.
Jednak zbyt naiwna jestem wierząc w mądrość
wrażliwość
Teraz będziemy nocne życie analizować.
No jednak gimnazja się nudzi...
Współczuję dziecku i żonie w sumie też - o ile jesteś prawdziwy i faktycznie tak patrzysz na świat...
No nie da się żyć...a dzieci to piekło połączone z bankomatem.
Skoro masz większe doświadczenie, to się nim podziel. A nie zgrywasz się na zasadzie, że Ty wszystko wiedziałaś, a jaki głupi Modest.
Ale co ja tam wiem o życiu i trudnych nieodkładalnych potomkach...
Jedno jest pewne przy postawie..."nie da się" nic się nie zmieni.
Idę popracować zawodowo by jednak móc pełnić funkcje bankomatu dla potomnych.
2 prawie każdy na forum ma powyżej 3 dzieci
3 więzi poczucie bezpieczeństwa buduje się bardzo bardzo długo
4 pieniądze szczęście nie dają, chociaż w tym nie przeszkadzają za bardzo
5 wprowadzasz wszystko do pieniędzy
Pytany o coś dobrego wyliczasz dom samochód praca na którejś kolejnym nie wiem którym miejscu wymieniłeś że jesteście zdrowi, a chyba więcej nie materialnych rzeczy nie doczytałam, na pewno nie zapamiętałam
6 ważne jest zaspokojenie podstawowych potrzeb tu i teraz A nie zmartwienie się co będzie za 30 lat , wiadomo że trochę planuje się przyszlosciowo ale to zarys nie szczegóły, i to bardzo elastyczny zaryz
A jak tu trafiłam to marudzilam więcej od Ciebie też było-" nie da się " ,Nie można " nie uda się , to nie możliwe itp fakt tematy inne były chociaż córka no tu były pewne zbieżności
Nie musiałam pytać skąd się biorą dzieci ani jak ma dojść do poczęcia bo na logikę skoro raz się udał to raczej wiem , a przy kolejnych trzeba było się wykazać kreatywnością ok bez szczegółów
Nie miało być złośliwe, swoim nastolatkom też doradzam czytać ze zrozumieniem jak coś nie wiedzą A jest napisane
Brakuje mi czasu po prostu też być z żoną, abym mógł chociaż 5 zdań złożyć od początku do końca z poczuciem, że słyszała i słuchała... Ja o tym żonie mówię, że nie czuję się wysłuchany i zrozumiany. Nie musi się ze mną zgadzać, ale mam wrażenie, że od dwóch lat jednym uchem wpuszcza, a drugim wypuszcza. Jedyna możliwość niezakłóconej komunikacji to telefon do siebie, jak oboje jesteśmy w pracy...
Czy to jest standard, że jak się pojawiają dzieci, to już w zasadzie nie ma relacji małżeńskiej, tylko dwoje rodziców mieszkających w tym samym domu? Może znowu za dużo wymagam, bo tak to wygląda i jest całkowicie normalne...
Trzeba znaleźć czas dla siebie bo ślub brałeś z żoną a nie z córką.
Najpierw Bóg, potem żona potem dziecko taka hierarchia.
To nie jest tak, że już na zawsze taka masakra. Jeszcze chwila i będzie lepiej, stopniowo.
U nas np. wspólne chwile we dwoje to wieczór, między 22 a 24. Starsi już wtedy śpią, a maluch co i rusz się budzi, wtedy chodzimy go usypiać na zmianę, ale bardzo staramy się nie usnąć z nim i chociaż na chwilę go odkładać do jego łóżeczka.
Wiem, że to przejściowe, kiedyś wreszcie zacznie spać spokojniej i mniej czujnie, wtedy będzie spokojniej.
A bajki nie możecie córce puścić na 15 minut, żeby wspólnie wypić kawę?
Właśnie nie chce oglądać bajek. Próbowaliśmy różnych na komputerze, TV czy komórce, żeby sobie mogła siedzieć albo trzymać i poogląda 30 sekund i już wstaje.
Czas, kiedy w domu jest jedno małe dziecko bywa bardzo trudny, jeśli to dziecko jest z tych wymagających. Pod wieloma względami o wiele trudniejszy, niż przy większej liczbie dzieci, kiedy już niektóre są podrośnięte.
Najgorsze jest zapętlenie się - dziecko jest niespokojne, ciągle płacze, Wy jesteście tym zmęczeni i zdenerwowani, więc dziecko, czując Wasze emocje, robi się coraz bardziej nieznośne, i tak w kółko.
Walczcie koniecznie o swój dobrostan psychiczny, o optymizm i wiarę, że to przejściowe. Że z córki wyrośnie fantastyczna dziewczyna i będziecie mieć świetne życie rodzinne.
Ale w weekendy bez nas nie zaśnie. Czasami ma drzemkę albo i nie, różnie.